رابطه کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان

چکیده: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان بوده است. روش تحقیق، توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه سمنان به تعداد 473 نفر می باشند؛ که از این افراد طبق جدول مورگان 213 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه ی استاندارد کیفیت زندگی کاری، هوش سازمانی و نوآوری سازمانی بوده است. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون به منظور بررسی رابطه بین متغیرها، تحلیل رگرسیون برای تبیین و پیش بینی و از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون t مستقل جهت مقایسه و بررسی تفاوت ها استفاده شده است و نتایج زیر به دست آمده است: بین کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ و کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی قابلیت پیش بینی نوآوری سازمانی را دارا هستند. همچنین نتایج نشان می دهد که کارکنان با سطح تحصیلات بالاتر از هوش سازمانی و نوآوری بیشتری برخوردار هستند؛ بین کارکنان زن و مرد از لحاظ کیفیت زندگی کاری، هوش سازمانی و نوآوری سازمانی تفاوت معناداری وجود دارد؛ و همچنین نتایج نشان داد که بین سن و متغیرهای تحقیق رابطه معناداری وجود دارد به این صورت که با بالا رفتن سن، میانگین هوش سازمانی، کیفیت زندگی کاری و نوآوری سازمانی کارکنان بالاتر می رود.